بررسی شرح و تأویل احادیث قدسی در برجسته ترین متون منثور عرفانی فارسی از آغاز تا قرن هشتم

احادیث قدسی در متون منثور عرفانی قرن¬های چهارم تا هشتم جلوه¬ای پر رنگ¬تر دارد.این سخنان ربّانی،در حکم تفسیری بود که آیات مجمل و مطلق قرآن را مقیّد و مخصّص می نمودند و ابهامات و ایهامات آن¬ها را روشن می¬ساختند.از ¬میان این احادیث، به شصت و هشت حدیث و شرح، تفسیر و تأویل آنها پرداخته شده است.در این پژوهش،شرح و تأویل برخی احادیث مشهور قدسی در متون برجسته¬ی عرفانی مورد واکاوی قرار گرفته است و از ژرفای آن¬ها،دقایق و نکات عرفانی اعمّ از مقامات،احوال و یا اشارات و رموز سخنان سلسله¬ی عارفان استخراج گردیده است.بنابراین،این نتیجه به دست آمد که هر کدام از این عارفان، احادیث قدسی را بر اساس مذاق و مشرب خاصّ خود مورد تفسیر و تحلیل قرار داده¬اند که در این پژوهش،این تفاوت¬ها مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل اول این پژوهش،کلیات،در فصل دوم،نگاهی اجمالی به جایگاه احادیث در متون عرفانی، در فصل سوم،محوری¬ترین مقوله¬های احادیث قدسی– توحید و ولایت–در فصل چهارم، وسایط و ابزارهای سیر و سلوک عرفانی در احادیث قدسی،در فصل پنجم، اشارات عرفانی در احادیث قدسی و در فصل ششم،نتیجه¬گیری مورد واکاوی قرار گرفته است.